Kikkervalleien

Zondagochtend belt vriendin Petra op; of we zin hebben om mee te gaan naar de kikkervalleien. Dit is een afgesloten deel van Meijendel, maar één keer per jaar is het gebied toegankelijk voor het publiek. We stappen op de fiets en volgen vanaf Meijendel de bordjes richting kikkervalleien. Het is druk. Veel en grote groepen wielrenners en erg veel wandelaars. Die laatsten lopen blijkbaar liever op het fietspad dan op de wandelpaden waardoor we regelmatig in de squeeze komen tussen groepen wandelaars en racefietsers.

Bij de ingang van de vallei staat een bus van Dunea en een kraampje met een paar vrijwilligers. De toegang is gratis. Er is een route uitgezet van 2,5 km, en er staan overal informatieborden. Erg leuk gedaan (alleen jammer dat geen enkel bord in correct Nederlands is geschreven ...).

Kikkers zien we niet, maar in de infiltratieplassen zien we veel kikkervisjes zwemmen.

Er blijken ook veel orchideeënsoorten voor te komen hier. Verder zien we een grote groep aalscholvers, zwanen en natuurlijk ook de nodige muggen die op het water afkomen.

 

guichelheil

Als we uitgewandeld zijn fietsen Petra en ik nog een stuk door, richtring Katwijk, om in de duinen iets te gaan drinken. Martin moet zich geestelijk voorbereiden op Nederland-Mexico dus die rijdt meteen naar huis.

Fietsen en wandelen

Omdat we onze conditie op peil willen brengen/houden en Martin last heeft van zijn Achillespees hebben we de laatste tijd veel gefietst. Zo doen we een fietstocht vanaf Haarlem. Een erg leuke rit via de Kennemerduinen (nooit geweten dat dat een Nationaal Park is) en Zandvoort, Noordwijk en Katwijk terug naar huis.
We beginnen met een klein rondje Haarlem - erg leuk - en volgen dan in eerste instantie de knooppunten richting Zandvoort. Maar als zien dat we via een kleine detour ook de Kennemerduinen mee kunnen nemen besluiten we eerst nog een stuk naar het noorden te gaan.
Het is prachtig weer. En warm. De dieren zoeken verkoeling.

Ook maken we een wandeling naar Wassenaar. Het is een stuk dat we regelmatig op de fiets doen en het is erg leuk om te merken hoe anders het is om hetzelfde stuk lopend te doen. we ontdekken een leuk pad naast het fietspad en we zien heel andere dingen dan vanaf de fiets. Er is ook meer gelegenheid om foto's te maken. Martin raakt er al aan gewend dat ik regelmatig achterblijf omdat er weer een bloem op de foto moet. zo nu en dan houdt hij even in als ik achter raak. Dat heeft al tot een botsing geleid omdat ik helemaal niet achter was gebleven.

De afgelopen week ging het zo goed met wandelen dat we nu ook wat langere wandelingen maken. Vandaag een rondje Vogelplas, ruim 2,5 uur in totaal. Het is bewolkt en de lucht is op een gegeven moment nogal dreigend maar het blijft gelukkig droog en eigenlijk is het erg aangenaam wandelweer. We nemen een kijkje bij de vogelhut. Veel meer dan 2 futen zien we niet.

Ik heb een rugzak mee, om alvast een beetje te oefenen. Als de wandeling in de vakantie doorgaat zal de rugzak wel wat groter en zwaarder zijn. Het wordt zo langzamerhand tijd voor een paklijst. Kleren voor een week, waarbij we op een hoogte van 3000 meter ook met alle weersomstandigheden rekening zullen moeten houden. En een lakenzak, waterflessen, fototoestel, extra schoenen, ...
Martin vroeg zich opeens af hoe hij aan zijn dagelijkse ochtendkoffie moet komen. Niet dus? Of moeten we een thermosfles mee en wat koffie bij het ontbijt achterover drukken?

Nieuw bericht in de werkmap

Een mailtje van het UWV vanmorgen:

Geachte heer/mevrouw, U heeft een nieuw bericht in uw Werkmap op werk.nl: Ga naar werk.nl. Log in met uw DigiD op uw Werkmap. Klik op 'Berichten'. Met vriendelijke groet, Het team van werk.nl UWV Let op: dit bericht is automatisch verstuurd. U kunt hier niet op reageren.

De werkmap is hét communicatiemiddel tussen werkzoekende en het UWV. Te bereiken via www.werk.nl. Inloggen geschiedt met je DigiD. Hier kun je zoeken naar vacatures passend bij jouw cv, je activiteiten (4 sollicitatieactiviteiten per 4 weken) doorgeven aan het UWV, contact opnemen met je werkcoach, online cursussen volgen etc.


Om het bericht waarnaar in de e-mail wordt verwezen te kunnen lezen moet een aantal stappen doorlopen worden. Op werk.nl moet ingelogd worden met je DigiD. dan kom je in je "werkmap".
Hier staat dan dan er 1 nieuwe items zijn in je werkmap.
Dit bericht moet gedownload worden. bij mijn verschijnt het dan in de linkeronderhoek van mijn scherm. Ik moet toegeven dat ik bij de eerste keer dat ik een bericht ging downloaden een tijd heb zitten zoeken naar het document.

Het bericht gaat over het Team Werk.nl. De eerste alinea:

“Kent u Team Werk.nl al?”

Het UWV zet tijdelijk extra werknemers in om werkzoekenden te helpen met de website Werk.nl. Uit onderzoek van het UWV blijkt dat één op de tien mensen nog niet zo goed met de computer of website om kunnen gaan. Daarom is er nu Team Werk.nl. Wij bieden extra ondersteuning in de online dienstverlening. 

Het heeft iets treurigs dat er ondersteuning is voor mensen die niet goed met werk.nl kunnen omgaan maar dat die mensen dat pas weten als je zich al door werk.nl hebben heen geworsteld.
Beste UWV, had dit bericht nu niet in de mail vermeld kunnen worden?

Er zijn 0 nieuwe items in Mijn Werkmap

Jeudgherinnering

Sylvia Witteman schrijft in haar column van afgelopen zaterdag over de bibliotheek in haar puberjaren. Drie boeken mochten er slechts geleend worden per keer.
En PANG, daar is hij, mijn jeugdherinnering, mijn frustratie. Weer helemaal vers.

Ik ben een jaar of 10, hooguit 11. We wonen nog in Uithuizen, helemaal in het noorden van de provincie Groningen. Eind jaren 60. Er is een bibliotheek, in de Schoolstraat. De bieb is alleen open op dinsdag en vrijdag.
Het is vrijdag. En vakantie? Of zomaar een vrije dag? Vermoedelijk slecht weer. Ik ga naar de bibliotheek, boeken uitzoeken. Je mag er twee lenen, twee gewone boeken. Daarnaast mag je nog twee studieboeken lenen. Ik herinner me bij de studieboeken een serie over mensen als Madame Curie, Albert Schweitzer, Koning Willem lll. Interessante, maar brave boekjes die mijn kennis van de geschiedenis kleuren. De wereld is klein en overzichtelijk.
Welke boeken ik deze vrijdag leen weet ik niet meer. Wel weet ik dat ik ze nog dezelfde vrijdag uitgelezen heb. Het moet echt slecht weer geweest zijn.
Het is nog steeds vroeg, de bibliotheek is nog open. Ik ga terug, lever mijn boeken in en zoek nieuwe uit. Ik denk dat ik nu zeker op het formaat let, geen dunne boeken want ze moeten een heel lang weekend mee. Misschien moet het gehaast, het zal tegen sluitingstijd lopen.
Ik ken de dame achter de balie van gezicht, niet van naam. Ze is streng, en niet vriendelijk. Als ik de boeken neerleg zegt ze dat ik ze niet mee kan nemen; ik heb al boeken geleend vandaag.

Ik neem aan dat ik heb geprotesteerd. Ik heb de boeken al ingeleverd. Maar ik ga met lege handen naar huis.

Wilde bloemen en planten

Het was klaprozentijd, maar helaas stond er de laatste tijd te veel wind om de bloemen goed op de foto te kunnen zetten.
Maar vorige week stonden er aan aantal langs de Vliet, met het donkere water op de achtergrond, en nauwelijks wind. Helaas al wel bijna uitgebloeid, maar toch altijd prachtig.

Ook dichter bij huis interessante planten. Gek hoe hoe je dag in dag uit ergens langs kunt lopen zonder het te zien. Dat overkwam ons met de enorme distel die zich bovenop de carport had genesteld. Toch geen kleintje. En pas gezien toen hij dit formaat bereikt had.

Hij is inmiddels verwijderd. De blauwe regen moet wellicht ook eens teruggesnoeid worden, die wortelt ook tussen het grint, dat zal niet goed zijn voor het dak vermoed ik ...

Naar Maassluis

De bedoeling was om afgelopen vrijdag naar Rotterdam te fietsen en eens bij Marijke op bezoek te gaan. We zochten een leuke route uit. Het werd Nootdorp, Delft, een stuk Rijswijk in een poging om buiten Delft om te rijden, 't Woudt (met koffie en de heerlijke De Woudtse plak, volgens historisch familierecept: lange vingers met mokka créme, in de Hooiberg), en toen richting Maasland en Maassluis. Daar ontdekten we dat het nog wel een behoorlijk eind fietsen was naar Rotterdam. En bedachten dat het misschien wel leuker was om via Hoek van Holland en door de duinen terug te fietsen. Marijke vond dat ook wel rustig - kamer nog niet opgeruimd? - dus zo gezegd zo gedaan.
We fietsten langs de Nieuwe Waterweg. Niet heel erg mooi, maar toch wel heel leuk om eens te doen. Indrukwekkend, alle bedrijvigheid aan de overkant, en de enorme schepen die ons met gemak inhaalden, net als alle e-bikers. Wat zijn wij toch een langzame sukkels. Maar wel op eigen kracht!
Pas voorbij Hoek van Holland kwamen we tot de ontdekking dat er een behoorlijk straffe noordenwind stond. Met al 60 kilometer achter de rug was dat een flinke tegenvaller. Meer dood dan levend kwamen we thuis, 81,8 km op de teller.

fietsers als vorm van autoverkeer?

''t Woudt

de Hooiberg

Maassluis

Maassluis

op weg naar Hoek van Holland