dinsdag 16 september 2014

Solliciteren

Het gaat met ups en downs, dat solliciteren. Zo nu en dan mag ik op gesprek komen maar het gebeurt ook dat ik in het weekend reageer op een vacature en om 9 uur maandagmorgen al een afwijzing heb.
Dit weekend had ik nog gereageerd op een tijdelijke functie. De enige functie-eis/omschrijving was: "Belangrijk zijn de rapportages en dat je Excel expert bent."
Vermoedelijk waren er nog de nodige onuitgesproken eisen want vrijwel per direct kreeg ik de volgende afwijzing omdat "andere kandidaten beter aan het profiel voldoen."
Ik begrijp dat de toenemende robotisering ook niet zal helpen om in de toekomst nog iets te vinden. Hoewel ik toch niet denk dat alle administratieve functies volledig geautomatiseerd kunnen worden.
Dan maar apps ontwikkelen? De jeugd moet zich meer toeleggen op programmeren. Maar waarom zouden (oudere) werklozen ook niet in dit (potentiële) gat in de markt kunnen stappen?


maandag 15 september 2014

Open monumentendagen

Het was schitterend weer dit weekend dus heerlijk om al fietsend ook wat monumenten te bekijken. Martin had gezien dat het gemaal waar wij vaak langsfietsen, opengesteld was. Op weg daarnaartoe zagen we ook een bordje naar een molen die bezocht kon worden. De molen kenden we alleen uit de verte, van de overkant van de Vliet, Vanaf de weg moesten we eerst een grindpad over en dan een stuk door het weiland lopen. We zigzagden langs de koeienvlaaien. Bij de molen werden we ontvangen door de molenaar - voor een half uur per maand in dienst van de gemeente - en een vrijwilliger. Leuk om zo onverwacht een kijkje te kunnen nemen in een werkende molen. Blijkbaar wordt de molen nog als back-up in stand gehouden, mocht het elektrisch gemaal het af laten weten of het niet aan te kunnen.

 

Op weg naar huis kwamen we tot onze verrassing langs nog een gemaal; een die ons nog nooit eerder opgevallen was. Het te bezichtigen monument! Ook dit gemaal - voorheen en stoomgemaal, u werkend op diesel - zal ingezet kunnen worden als er extra capaciteit nodig is.

Op zondag was het nog steeds mooi weer. De molen in Delft was open en er werd een mooi uitzicht over Delft beloofd. Dat bleek - na een halfuurtje in de rij staan en een enorme klim omhoog - ook inderdaad het geval te zijn. Ik vond het wel lastig om er echt van te genieten; door de draaiende wieken bewoog de molen lichtjes.

 

 

zondag 7 september 2014

Parijs, Andermatt, Salzburg, Wenen

De laatste week van augustus hebben we een klein rondje Europa gedaan, samen met Marijke. Doel was om Marijke naar Wenen te brengen waar ze een paar maanden gaat studeren aan de Wirtschaftsuniversität. Hoewel niet direct op de route leek het ons wel leuk om via Parijs te rijden. Vandaar zouden we wel zien hoe we zouden rijden.
Leuke plannen. Helaas zat het weer niet echt mee. Nu valt er in Parijs wel genoeg te doen met slecht weer, maar wij waren natuurlijk niet de enigen die een slecht-weer-scenario hadden bedacht, en met regen in de rij staan voor een museum is ook niet echt fijn.

Rij bij de Orangerie

Rij bij Musee d'Orsay

Na Parijs reden we richting Zwitserland. We hadden in eerste instantie een stop gepland in Brienz, maar de bergen zaten in de mist, niet leuk voor een bergwandeling. We beperkten ons bezoek tot een wandeling door het dorp en langs de Brienzer See.

Het dorp staat bekend om zijn houtsnijwerk.



Na een mooie rit door de bergen belandden we in Andermatt waar we overnachtten in het eerste hotel dat we tegenkwamen. 's Avonds ontdekten we dat het een wintersportplaats is met meer dan genoeg accommodatie. Maar we hadden een heerlijk ruime kamer en de beste dekbedden van de hele vakantie.


De volgende ochtend was het zowaar goed weer, dus we stelden de rit naar Salzburg nog even uit en maakten een bergwandeling.


Toen was het nog een erg lange rit - door Liechtenstein - naar Salzburg. Zo lang, dat we nog een rondje door Kufstein reden op zoek naar een hotel. Maar omdat we niet direct iets vonden reden we toch maar door. Martin had twee hotels in Salzburg uitgezocht, en de eerste (Achat) zag er goed uit en had een prachtige familiekamer beschikbaar.
Omdat het inmiddels al 10 uur was geweest en we nog niets gegeten hadden liepen we op goed geluk richting het centrum waar we bij een bar/eethuisje aanbelandden. De keuken bleek nog open en we aten een heerlijke schnitzel - en pasta voor Marijke- voor nog geen 40 euro. Aanrader!

Het hotel verhuurde fietsen en daar maakten we de volgende ochtend gebruik van. 's Middags zou het gaan regenen dus we besloten eerst te gaan fietsen (naar onder andere Hellbrun) en later de Altstad te gaan verkennen.








 




Van Salzbug naar Wenen was een korte rit en we waren dan ook al vroeg in de middag bij ons hotel. Dat hotel lag dicht bij het studentenhuis waar Marijke de komende maanden zou wonen, dus ons eerste uitstapje was om de buurt te verkennen.