Kantongerecht Onderdendam

Het was slecht weer gisteren, echt een dag om op te ruimen. Hoewel: er zijn eigenlijk nooit dagen om op te ruimen, maar sommige dagen zijn wel iets meer geschikt dan andere. 

In een la van het bureau dat aan mijn ouders toebehoorde zat een map met allerlei knipsels. Eén van de knipsels was deze.

Meestal liet mijn vader een dergelijk knipsel wel vergezeld gaan van een bronvermelding, maar hier ontbrak deze. Was dit stuk bewaard omdat een van onze familieleden zich voor het gerecht moest verantwoorden? En zo ja, welk vergrijp was het dan geweest? Wielrijden zonder licht lijkt aannemelijk, en dat geldt ook voor het zich te laat in een café bevinden. De initialen doen echter nergens een bel rinkelen, wellicht is dit alleen uitgeknipt uit verwondering over de overtredingen.

In een poging om te achterhalen hoe oud het knipsel is ben ik gaan googelen op kantongerecht Onderdendam, en toen stuitte ik op deze interessante Wikipedia-pagina: Kantongerecht Onderdendam - Wikipedia.

Een datum van de overtredingen heb ik niet gevonden, maar het moet dus in elk geval voor 1934 geweest zijn. 

Zwammen

Sommige mensen nemen aardappelen mee als ze op vakantie gaan, maar wij houden het bij een pak hagelslag. Normaal gesproken dan.

Op mijn verjaardag - 1 juni -  kreeg ik een zeer leuk cadeau, namelijk een grow kit voor het kweken van oesterzwammen. De grow kit bestaat uit een afsluitbare plastic bak met afgeplakte gaten aan zij- en bovenkant. In de bak zit een zakje 'broed' .

Het broed vermeng je met koffiedik en vervolgens wacht je tot zich een mooie, wollige schimmellaag heeft gevormd. Als het helemaal wit is, dat duurt een paar dagen, bedek je het weer met een laag koffiedik. Dit proces herhaal je tot de bak vol is. En dan is het wachten geblazen totdat er opeens wat activiteit zichtbaar is bij een van de gaten. En voor je het weet heb je prachtige oesterzwammen.

Begin augustus was het bij mijn kit zover, er piepte opeens iets naar buiten en binnen een paar dagen waren het enorme zwammen die geoogst konden worden. We hadden er genoeg aan voor twee maaltijden. En dat is niet alles! Na een paar weken komt er een tweede oogst. Die liet bij ons wel lang op zich wachten. En de vakantie kwam dichterbij, 4 september zouden we naar Frankrijk vertrekken en op 3 september had zich nog geen zwam laten zien. 

Ik stapte die dag naar de buren om te vragen of ze de zwammen wilden oogsten als er nog iets ging gebeuren, maar de buren bleken op dezelfde dag als wij op vakantie te gaan.

Op de ochtend van ons vertrek was het echter toch eindelijk zo ver, er waren kleine zwammetjes zichtbaar aan de zijkant! Wat nu? Het was te vroeg om te oogsten. Meenemen dus!

En zo komt het dat wij nu in Frankrijk rondrijden met een bak vol schimmels. We hopen ze binnenkort te kunnen verwerken! 

De eerste rijdag hebben ze goed doorstaan. Zie hier het prille begin in onze hotelkamer.

Overigens kwamen wij onze buren tegen op een van de eerste Aires in Frankrijk. We hebben gezellig samen geluncht.

Trainen

Komend weekend gaan we met Elizabeth en Roel naar Denekamp, ons uitgangspunt voor een dag wandelen (een stuk van het noaberpad dat E&R volgen) en een dag fietsen.

Het fietsen zal ons wel lukken, maar wandelen doen we niet veel. Omdat we toch de stad in moesten besloten we dat te voet te doen. Bij de Declathon keken we naar campingstoelen. Vervolgens naar Bever Sport waar een bord in de winkel stond dat we welkom waren in de nieuwe - en veel grotere - vestiging in de Mall of The Netherlands, wat voor ons een stuk minder ver lopen is. We liepen onverrichterzake weer terug (gelukkig maar, want het wandelen was zonder meubilair al lastig genoeg). Omdat het lunchtijd was leek een stop in de tuin van Schlemmer wel een goed idee, en dat was het ook. Het bracht ons al helemaal in de (Franse) vakantiestemming, de lunch smaakte uitstekend en we konden heerlijk uitrusten.

Daarna liepen we langs de Schouwburg en door het Haagse bos weer terug naar huis, 14 km in totaal gelopen.

Geen gekke prestatie voor ongeoefende wandelaars als wij, maar dit was nog niets vergeleken bij wat we vorige week presteerden; 79 km op de fiets, van Kinderdijk naar huis.

Vice versa heen en weer

Terug

De vorige post was van mei 2017, en opeens is het augustus 2021. De tijd vliegt!

Met de start van een leven zonder werken - per 1 augustus - is de tijd aangebroken voor leuke dingen, uitstapjes, uitslapen, niets doen, eindeloze vakanties, lezen, etc etc.

En wat heb ik tot nu toe gedaan? De koelkast schoongemaakt, mijn werkkamer opgeruimd, de tuin onder handen genomen (het viel onze nieuwe buurman op dat wij veel in de tuin werkten; dit beeld zullen wij niet lang volhouden vrees ik).

Met het mooie weer van de afgelopen week waren er gelukkig ook wat van de geplande uitstapjes gerealiseerd. Eerst een bezoek aan het Teylers museum in Haarlem met de eetclub vorige week dinsdag. Het maandelijkse etentje is door corona op de lange baan geschoven, maar dit alternatief - een museumbezoek met lunch - bevalt prima. 

De dag erna was het weer prachtig weer, erg geschikt voor een fietstocht naar Katwijk, met - alweer - een heerlijke lunch en een lange wandeling door de branding.

Zondag was voorlopig de laatste mooie dag, Met de fiets naar Delft, waar Martin de Pieter de Hooch-stadswandeling op het programma had staan. Langs de Vliet, door Nootdorp en toen een cappuccino bij Het Rieten Dak (waar het eigenlijk al lunchtijd was en ze, zodra we de rekening vroegen, riepen: tafel vrij voor de lunch) en vervolgens naar de markt waar we halverwege de route aan de wandeling begonnen.

Het was een leuke wandeling, langs mooie plekjes in Delft, maar wel jammer dat er zo weinig van zijn schilderijen in het hedendaagse Delft terug te vinden is. En wat wel terug te vinden was, was vaak onherkenbaar, omdat Pieter de Hooch de neiging had om alles op zijn schilderijen te plaatsen zoals het hem goeddunkte, en niet zoals het werkelijk was. Het is meer de sfeer van Delft en een aantal markante gebouwen (zoals de Oude en de Nieuwe kerk) die nog steeds terug te vinden zijn.

Wel herkenbaar was de Prinsenhof. Hier schilderde De Hooch een bleekveld, met beide kerken en de Waalse kerk (nu onderdeel van Museum Prinsenhof) op de achtergrond.

Geen bleekveld meer te zien nu (het is ook de vraag of dat er was, bleekvelden lagen meestal buiten de stadsmuren), maar wat er nu wel is, is een prachtig terras.

Gelukkig hadden wij een groter tafeltje.

Welverdiend na onze fiets- en wandeltocht.

Qua weer was onze fietstocht om het Braassemermeer van twee weken geleden wat anders. We hadden bedacht om onze fietsendrager uit te proberen, dus eerst een eind rijden, op naar Roelofarendsveen. Daar werd de auto geparkeerd en stapten we op de fiets. Het zag er wat dreigend uit, maar we waren optimistisch. En het ging goed, de buien bleven op afstand.

 

Een mogelijke shortcut werd door Martin weggewuifd; niet nodig. We fietsten verder, langs de Rijndijk, waar we vanaf de overkant het fraaie Rijksmonument "Nieuw Werklust" bewonderden.

 

En natuurlijk werden we toch door de buien ingehaald en kwamen we totaal verregend terug bij de auto. Het was gelukkig maar een klein stukje rijden naar huis.