Het weer

Dat er allemaal warmterecords gebroken worden de laatste tijd is duidelijk. De afgelopen week heb ik mijn zomerjas weer van zolder gehaald want het was veel te warm op de fiets met mijn winterjas aan. Sommige mensen trekken zich niets aan van de temperatuur en dragen toch handschoenen en een lekker warme muts. Maar nodig is dat beslist niet. Mijn moeder zou zeggen: "dan helpt het niet als het echt koud is", maar dat is onzin volgens mij.

Planten en dieren weten niet dat het december is en doen gewoon wat ze geacht worden te doen als het niet koud is. Trekvogels blijven lekker hier en planten bloeien nog steeds of bloeien al.

Ik las gisteren in de krant dat er vorig jaar rond deze tijd 380 bloeiende planten waren geteld. "Maar dit jaar gaat de unieke situatie zich voordoen dat de laatbloeiers de vroegbloeiers gaan raken". Tijd om in onze tuin op onderzoek uit te gaan. Die 380 haalde ik niet, maar het was toch wel veel. Een kleine bloemlezing:

 

En verder bloeit de bergenia al, komen de nacissen op, hebben de hortensia's nog hun bloemen, en bloeien ook de lobelia's nog steeds.

Weeskaarten

Jaren achter elkaar hebben we een kerstkaart ontvangen die niet voor ons bedoeld was. De kaarten waren geadresseerd aan iemand die niet op ons adres of in de buurt woonde en ook nooit hier gewoond had. In het telefoonboek was er ook niemand van die naam te vinden, dus alsnog op het juiste adres bezorgen was niet mogelijk. Op de kaart stond wel een afzender maar geen adres, dus de afzender wijzen op de foute adressering was niet mogelijk. De laatste twee jaar bleef de kerstgroet weg; wellicht was de afzender - al op leeftijd gezien het bibberige handschrift - overleden. Maar het kan natuurlijk ook dat er aan de vriendschap een einde is gekomen omdat de dame aan wie de kaart gericht was het de afzender kwalijk nam dat die nooit een kerstkaart stuurde.

Naast verkeerd geadresseerde, verkeerd bezorgde of dubbele kaarten (slechte administratie, zou ons ook kunnen overkomen) gebeurt het ons bijna elk jaar wel dat we een kerstkaart ontvangen zonder afzender er op. Dit jaar gebeurde het al vroeg, afgelopen woensdag zat er een schattige zelfgemaakte sneeuwpop bij de post. Helaas, geen afzender. Dankzij het poststempel (Zwolle) en het feit dat het een zelfgemaakte kaart is en het handschrift op de envelop, zou het niet al te moeilijk te herleiden moeten zijn van wie de kaart afkomstig is, maar gek genoeg hebben we geen idee.

Misschien dat iemand wellicht ook zo'n kaart heeft ontvangen en ons kan vertellen wie de maker is?

Naar Berlijn

Judith werkt sinds juli in Berlijn en aangezien ze in december weer terug naar Nederland komt, en omdat ze vrijdag jarig was, werd het de hoogste tijd om haar op te zoeken.
Afgelopen donderdag vlogen we daarom van Rotterdam naar Berlijn, en vanmorgen vlogen we terug.
Het waaide nogal donderdag waardoor ik nogal op zag tegen de vlucht, maar het viel mee en dankzij de harde wind waren we er erg snel. Helaas regende het in Rotterdam behoorlijk en omdat onze auto op 10 minuten lopen geparkeerd stond waren we doorweekt voor we op het vliegveld aankwamen. Maar goed, tegen de tijd dat we in Berlijn aankwamen waren we weer droog. Judith stond ons op te wachten en na een rit met de bus, de metro en de tram kwamen we bij ons hotel in de Kastanienallee.

Leuke straat in een leuke wijk. Judith had in de buurt een restaurant uitgezocht. Een erg volle maar gezelllige Vietnamees waar we heerlijk hebben gegeten. Daarna terug naar het hotel en Judith naar haar huis waar ze met een aantal huisgenoten had afgesproken om om 12 uur te drinken op haar verjaardag.
Vrijdag ging Judith uitslapen dus wij gingen eerst zelf Berlijn verkennen. Martin wilde graag naar de Gemäldegalerie vanwege de twee Vermeers die daar hangen. Het was behoorlijk puzzelen hoe daar te komen en ook nog iets te zien onderweg, maar het lukte. We liepen langs de Potzdamer Platz (viel tegen) en langs een braakliggend stuk grond waar het blijkbaar de vorige avond gezellig geweest was.

Behalve de Vermeers waren er ook nog een aantal Rembrandts, een Potter (een stier!) en nog veel meer Nederlandse en Vlaamse meesters te bewonderen. We bezochten ook nog de Boticelli-tentoonstelling.

Boticelli's Geboorte van Venus -  lookalike

Judith kwam rond lunchtijd bij het museum aan en toen gingen we op zoek naar een gelegenheid om te ontbijten (Judith) en te lunchen (Martin en ik). Het werd een Starbucks in het Sonycenter waar Judith en ik een bagel namen en Martin een stuk cheesecake bij wijze van lunch.
Judith leidde ons daarna door een deel van Berlijn met een bezoek aan een stuk muur, Checkpoint Charlie, het indrukwekkende Holocaust monument en de Brandenburger Tor. Ter afsluiting dronken we nog een glühwein in het Nicolaiviertel.
(Ergens onderweg heb ik de standaardinstelling van ons nieuwe fototoestel per ongeluk op sepia gedraaid.)

Aan het eind van de middag gingen we weer richting ons hotel en we aten Italiaans daar in de buurt.

De volgende dag kon Judith weer uitslapen want wij hadden een ondergrondse tour gepland die Judith al eens gedaan had. Er was keuze uit meerdere ondergrondse tours, georganiseerd door de vereniging Berliner Unterwelten, met elk hun eigen thema. Wij kozen voor de vluchtwegen onder de muur. De tour begon om 11 uur, en we spraken twee uur later af met Judith. Onze gids wist zoveel te vertellen dat de tour uitliep zodat Judith's ontbijt wel erg lang op zich liet wachten.
De tour is echt een aanrader; we liepen eerst een stuk onder de grond, waar zich enorm veel gangenstelsels en schuilkelders bevinden en hoorden veel interessante verhalen. We verlieten het gangenstelsel in het metrostation Gesundbrunnen (heel raar om niet via de normale ingang naar het perron te lopen) waar we op de metro stapten naar de halte Bernauer Straße. Daar konden we een voorbeeld van een zelfgegraven tunnel bekijken. Tunnels die echt gebruikt zijn om mensen van oost naar west te krijgen zijn niet te zien. In het gebied rond de Bernauer Straße zijn relatief veel tunnels gegraven; het gebied ligt redelijk hoog waardoor men niet snel in het grondwater terecht kwam.

Na de tour liepen we met Judith nog naar een plek waar nog restanten van de muur bewaard zijn gebleven. Een Trabant ervoor maakte het wel een heel echt

In de Oderbergerstrasse vonden we een leuke tent om te ontbijten/lunchen. Deze straat komt uit op de straat waar ons hotel ligt en ademt dezelfde sfeer uit; jeugdig, gezellig, veel restaurants en kroegjes, en leuke modewinkels. Zoals bijna overal hier bestaat het trottoir uit kleine steentjes met een baan van platte tegels in het midden.

Na de lunch vertrokken we naar de  East Side Gallery. Veel van de schilderingen waren helaas beklad met graffitti, maar delen zijn inmiddels weer schoongemaakt.

Judith vertrok naar huis, ze zou met huisgenoten eten en naar een concert gaan. Wij bezochten het Naturkunde Museum, met de grootste dino ter wereld.
Daarna gingen we Libanees eten bij ons hotel in de buurt.

Zondag hadden we een tour geboekt bij de Reichstag. Na het ontbijt in het hotel vertrokken we eerst naar de Hackischer Höfe waar we afspraken met Judith en koffie dronken. Daarna liepen we naar de Reichstag.

Berlijnse kunst onderweg

We kregen een rondleiding door het gebouw. Erg interessant, zo hoorden we bijvoorbeeld dat alle werkkamers even groot zijn, ook Merkel heeft dezelfde eenvoudige kamer als alle anderen. In een gang een wand met alle democratisch gekozen parlementsleden. Ook Hitler zit hier tussen - want democratisch gekozen - maar zijn kaartje wordt regelmatig door bezoekers vernield.
Een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt vonden we de koepel. Het weer was in eerste instantie nog redelijk - beter dan de voorgaande dagen - maar bovenin zagen we de lucht dreigend worden - wat wel mooie plaatjes opleverde.

Eenmaal weer buiten bleek het te sneeuwen.
We liepen door de sneeuw naar de Gendarmen Platz. Een mooi plein, maar er was een kerstmarkt in opbouw, dus het plein was niet in vol ornaat te bewonderen.
Toen was het tijd om het onderkomen van Judith te bekijken. Dat bleek een enorm pand te zijn, met een hostel-uitstraling. Erg gezellig, maar wel weinig privacy. Judith had een rugzak vol met zomerspullen en andere overbodige zaken ingepakt; die konden wij mee terugnemen zodat zij niet te veel bagage zou hebben bij de terugreis.

Herfst

Het is nu echt herfst, en met het prachtige weer het afgelopen weekend was het genieten. Zaterdag op zoek naar een verjaardagscadeau voor Marijke naar Den Haag gefietst en toen verder richting Kijkduin. Daar de fiets aan de kant gezet en een rondje strand/duinen gelopen. Terug via Scheveningen en de ondergaande zon vanaf de boulevard aanschouwd. Het was druk overal, maar wat wil je, met zo'n mooi weekend.

Zondag op de fiets naar Wassenaar. Ook daar prachtige herfstkleuren en een opkomende mist.

Vanochtend was het bibberen op de fiets; eerst door de mist en toen van het ene moment op het andere opeens in de zon. Terug bijna het 30-minutenrecord verbroken maar helaas was de weg bij ons op de hoek opgebroken en moest ik zelfs een stuk door het zand ploeteren. Dág record!