zondag 13 september 2015

Open Monumentendag

Een tijd terug werd in het blad Beleef Zuid-Holland geschreven over de buitenplaats Berbice in Voorschoten. Een leuk verhaal, over de laatste bewoonster, mejuffrouw Begeer (ja, van Van Kempen en Begeer), die een tamelijk wild leven leidde totdat ze bij een skiongeluk haar been op drie plaatsen brak. Het kostte meer dan twee jaar voor ze weer kon lopen. Ze bracht toen haar tijd door op het landgoed en raakte daar zeer aan verknocht. Toen er planen bleken te zijn dat er een weg over het landgoed aangelegd zou worden heeft ze zich daar met hand en tand tegen verzet. Om de aanleg lastiger te maken legde ze een rozentuin aan. Mejuffrouw Begeer overleed in 2009 en ligt nu begraven op het landgoed. Als de weg er komt, dan over mijn lijk, zal ze gedacht hebben. In elk geval betekent het dat er vanwege de grafrechten nog tien jaar gewacht moet worden voor haar graf verwijderd kan worden.
Tijdens de Open Monumentdagen werd de tuin opengesteld voor het publiek, Het huis wordt gerenoveerd en kon niet van binnen worden bekeken, maar het was erg leuk om de tuinen te bekijken. De rozentuinen worden weer in oude glorie hersteld. Met eerst een bed vol Afrikaantjes, en dan het jaar erop de rozen er in.



In de tuin staan meerdere muren; die werden gebruikt om er leibomen neer te zetten'het fruit kon door de warmte van de muur beter rijpen. Op het moment wordt gewerkt aan het opknappen van een muur.
Naast het landgoed bevindt zich de oude zilverfabriek van Van Kempen en Begeer. Nu zit er een kantoor. Een klein deel was te bezichtigen. Een fraai pand, maar helaas was er van de oude fabriek niets te zien.

Op weg naar Voorschoten zien we opeens ook nog een gemaal dat opengesteld is; normaal gesproken nauwlijks zichtbaar vanaf het fietspad, en ook onbereikbaar, gelegen tussen het spoor en het water, maar nu was er een brug gelegd. Het gemaal is recentelijk opgeknapt en ziet er prachtig uit. Aan de buitenkant heeft iemand echter enthousiast de muur met graffiti versierd.


Zondag bezochten we kasteel Duivenvoorde. Een prachtig kasteel, met een inrichting die nog helemaal origineel is dankzij het feit dat het kasteel altijd in dezelfde handen is gebleven. Er is een mooie collectie boeken, en veel porselein. De mangelkamer op zolder is prachtig met de originele plavuizen en de latten waarn de lakens opgehangen werden om te drogen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten