Gisteren stond er een verhaal in de krant over licht dementerenden die vanuit een verpleeghuis naar een eigen woning verhuisden. Door mensen meer regie over hun eigen leven te geven verbetert hun toestand aanmerkelijk. En zonder 24-uurszorg kan er behoorlijk bespaard worden op de zorgkosten.
Klinkt mooi. Er werd een dame geïnterviewd die heel gelukkig was met de nieuwe situatie.
Maar als je goed nadenkt is het toch wel een beetje een vreemd bericht. Als deze licht dementerenden zelfstandig kunnen wonen, waarom zaten ze dan in een verpleeghuis? Met 24 uur per dag zorg? Is die zorg nu helemaal niet meer nodig? Kunnen ze nu opeens hun eigen boodschappen doen en hun eigen eten koken? Er is nog wel een paar uur per dag hulp aanwezig en ze hebben de mogelijkheid om via een bel hulp in te roepen, maar weten ze dat nog? De dame uit het interview werd meerdere keren blij om te zien dat er een balkon bij de kamer hoorde.
Het is niet alleen bezuiniging; de woningen kosten geld. Maar dat is blijkbaar een ander potje dan het potje waar de dagelijkse zorg uit betaald wordt.
Het bevestigt wel weer het beeld dat veel zorginstellingen voldoende financiële reserves hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten