Punselie's

 Ik denk dat ik de punselie's voor het eerst in Gouda heb leren kennen, en wel bij het Gouda Museum. Een lekker stroopkoekje dat ik meenam in mijn handtas omdat ik aan de lijn deed. Laten liggen zou jammer zijn en bovendien is het altijd wel handig om iets te eten achter de hand te hebben. Voor als de trein niet verder rijdt, of in een urenlange file. Of gewoon omdat je opeens toch wel erg veel zin hebt in iets. Zo nu en dan wordt de tas opgeruimd en dan vind ik allemaal verpakkingen met alleen maar kruimels.

Maar een van die bewaarde punselie's werd door Martin opgegeten en hij was meteen verkocht. We ontdekten dat ze weliswaar in Gouda gemaakt werden maar dat ze ook bij de AH te koop waren. Sinds die ontdekking kwamen de punselie's regelmatig in ons winkelwagentje terecht.

Totdat we op de website van Omroep West lazen dat de fabriek in Gouda ging sluiten. De oude machines voldeden blijkbaar niet meer en bovendien was de huur van het pand opgezegd. Zie hier het artikel. 

Grote schrik dus. En bij meer mensen, want bij AH was het punselie's-schap leeg. Gelukkig bleek het nog tot afgelopen zaterdag mogelijk om online dozen te bestellen - we waren net op tijd.

In de Volkskrant stond de 27e een prachtig, paginagroot artikel over de fabriek en de kleinzoon van de oprichter, Ronald Punsellie.

Nu is het wachten op de levering. We hebben al een mail ontvangen dat de bestelling onderweg is. En gisteren kwam er nog een mail:

Nu hopen dat het inderdaad gelukt is!

Heide in Den Haag

 De heide bloeit vroeg dit jaren zagen we op het journaal. Mooi doel voor een fiets- of wandeltocht, maar waarheen dan? Combineren met een bezoek aan het Singer museum? Maar daar zal het wel druk zijn. Martin ging eens googelen en vond verrassend genoeg een heideveld veel dichter bij huis, en wel bij Solleveld, in de duinen van Dunea bij Ockenburg. Voor dit gebied is een dagkaart nodig. Normaal kost dit 2 euro, maar omdat wij al lid zijn van het Zuid-Hollands Landschap zou het voor ons 1 euro zijn. Het werd echter nog mooier; omdat een deel van het gebied gesloten was vanwege werkzaamheden was de toegang nu zelfs gratis.

We stapten gistermiddag vol goede moed op de fiets. Dat viel nog niet mee, het was zo'n 17 km, met wind tegen. Onderweg brachten we een bezoek aan de Haagse Markt, dat lag min of meer op de route. Bij Ockenburg parkeerden we de fiets en probeerden we het kaartje dat bij de entreeticket zag te ontcijferen. Richting Hyacintbos en over de brug naar rechts. Dat deden we maar helaas, wel veel kabouters maar geen Solleveld. We liepen terug naar de fiets en reden verder naar het westen. Maar ook daar niets te vinden. Geïnformeerd bij een wandelaar met hond; ja, terug en en via het Hyacintbos. Misschien waren we te vroeg afgeslagen? Maar weer leidde dit tot niets. Nu bij de kas weer geïnformeerd. Solleveld? Daar heb je een toegangskaart voor nodig! Ja, die hebben we. Nu, dan moet je terug, rechtsaf en dan is het wel 10 minuten fietsen. Klonk betrouwbaar dus wij weer terug lopen naar de fiets en richting Monster gefietst. En ja, daar had je Solleveld. Maar waar was nu die heide? We fietsten richting zee en sloegen weer rechtsaf richting Den Haag. Ter hoogte van Ockenburg besloten we het nog één keer te proberen. De borden gaven nergens uitsluitsel, maar we informeerden nu bij twee mannen met hond. Ja, via het Hyacintbos! Hebben we gedaan. Nee, niet bij de eerste brug naar rechts, maar eerst links over de andere brug en dan naar rechts. Aha, daar was het fout gegaan. Weer op de fiets naar het parkeerterrein en voor de derde keer langs de kabouters. Nu was het makkelijk te vinden.

En ja, er was hei, heel veel hei, en het bloeide uitbundig. En van een afsluiting of werkzaamheden was niets te merken.

 

Bruggen gezien vanuit het Hyacintbos

Veel heen en weer gefietst