Van Abcoude naar Weesp

 Er moest flink gewandeld worden, als voorbereiding op de wintersport, maar het weer zat niet echt mee de laatste weken, of eigenlijk maanden. Vorige week een korte wandeling gemaakt, rondom het Noord AA in Zoetermeer, en behoorlijk natgeregend. De bedoeling toen was de NS-wandeling van Abcoude naar Weesp, met 14 km een mooie afstand. Maar in de regen vonden we dat geen goed idee. Gisteren leek het echter eindelijk eens wat droger, hoewel wel grijs en mistig. We waagden het erop en vertrokken vroeg met de trein naar Abcoude.

En ja, het was grijs, maar dat had ook wel iets. En het was droog. Het water stond hoog overal. En wil je knotwilgen zien, dan is dit dé wandeling daarvoor.

Liniedijk bij Abcoude

Vanaf het station loop je een stukje naar het zuiden en dan verlaat je het dorp en loop je slingerend langs de Gein naar het westen. Je komt langs Fort Nigtevecht en dan loop je over een grote fiets/wandelbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal naar het dorp Nigtevecht. 

We hadden de wandeling in het weekend gepland omdat alleen dan de horeca in Fort Nigtevecht geopend is. Voor de zekerheid hadden we wel een thermoskan koffie meegenomen, maar gelukkig was het café inderdaad open en was er ook heerlijke taart.

Het fort wordt gebruikt als vergaderlocatie en als toonzaal voor vintage-meubelen. 

.

 

Na de welverdiende taart liepen we verder, over de brug, naar het dorp Nigtevecht. Het is een aardig, maar erg uitgestorven dorp. 

Na Nigtevecht loopt de route langs de Vecht. De grote huizen aan de Vecht waar in de NS-beschrijving sprake van was hebben we niet gezien, op één uitzondering na, kasteel Zwaanwijck. Dit is wel een zeer fraai en groot exemplaar, met een prachtige theekoepel.

We vervolgden de weg totdat Martin toevallig links in het weiland andere wandelaars zag. Het bleek dat we bij een boerderij naar links moesten, over een pad door het weiland.

Al snel sloeg de twijfel toe; is dit pad te doen? Het is een pad met vertrapt gras en vooral modder. Maar ach, we hadden niet voor niets onze wandelschoenen aan dus we gingen ervoor. Het was soms wel wat zoeken naar droge(re) stukken, maar het was te doen. Halverwege kwam ons een oudere man tegemoet. Hij woont in Nigtevecht vertelde hij, en verderop zijn er zoveel plassen dat je je voeten niet droog houdt. We besloten door te lopen, de schoenen waren inmiddels toch al behoorlijk nat. 

Op sommige stukken konden we de schoenen nauwelijks uit de modder trekken. Ook het gras bleek verraderlijk. 

Volgens de Strava van Martin hadden we in totaal 19 km gelopen, 3 meer dan volgens de NS-site. Ik vermoed dat het heen en weer lopen op dit pad, op zoek naar droge stukken, deels dat verschil kan verklaren. Maar goed, we hebben het gered het zonder vast te komen zitten of uit te glijden of in de sloot terecht te komen. 

Eenmaal op de weg bleken we al bijna in Weesp te zijn. We maakten hier nog wat extra meters om Weesp te bekijken - waarbij we beloond werden met een heel voorzichtig zonnetje  - en liepen vervolgens naar het station voor de terugreis.