Het was mooi weer én noordenwind. Ideaal om naar het noorden te fietsen, dat doen we niet zo vaak. Martin heeft een globale route uitgestippeld, die zou ongeveer 60 km zijn. Met eerst tegenwind zou dat goed te doen moeten zijn.
We hebben voor de zekerheid wat boterhammen meegenomen. Dat was maar goed ook want we zijn Leiden nog maar nauwelijks voorbij of we hebben al trek. We vinden een mooie picknicktafel. Helaas wel in de schaduw; in deze tijd van het jaar is wat zon erbij wel zo prettig.
De paadjes zijn soms erg smal maar wel leuk. Dit pad wordt ook nog geteerd; we kunnen er maar net langs.
Vervolgens kunnen we het terras in Woubrugge natuurlijk niet links laten liggen, dus daar genieten we van een cappuccino.
Bij het Braasemermeer moeten we met een pontje het Paddegat over.
Aan de overkant is een sluisje dat je zelf moet bedienen. Er ligt net een zeilbootje in. De schipper trekt met een pikhaak de deuren open en dan is het wachten tot het water op gelijke hoogte komt en de deuren helemaal geopend kunnen worden.
Het is een mooi plekje. Vlak voorbij het sluisje is een terras aan het water. Jammer dat we al net gepauzeerd hebben. We fietsen verder langs het meer en moeten dan beslissen of we weer een pontje pakken om het meer te volgen, of dat we nog verder naar het noorden fietsen. We besluiten om het pontje te pakken.
In Ter Aar eten we een appeltje bij een mooie picknicktafel. En dan verder richting Alphen.
Vlak voor Alphen, bij knooppunt 10, gaat het mis. We bekijken het knooppuntenbord en besluiten dat we naar knooppunt 72 willen fietsen. Vandaar kunnen we vrij direct naar huis fietsen, het is nu zo langzamerhand wel mooi geweest. We denken dat we via 14 naar 72 kunnen rijden. We moeten onder de door en dan omhoog fietsen. Helaas, na een flinke klim komen we bij knooppunt 14 tot de ontdekking dat we helemaal fout zitten. Dan maar terug en naar knooppunt 18. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Eerst weer omhoog, voorbij een kruispunt - zonder knooppuntaanwijzing - en dus rechtdoor. Maar dat duurt te lang, dat kan niet kloppen. Weer terug en nog eens kijken bij het kruispunt. We moeten richting Hazerswoude maar dat staat niet op de borden. Ik meen dat ik het wel heb zien staan toen we naar nummer 14 reden dus we gaan weer de klim aan de andere kant van de weg ondernemen. Helaas, geen bord Hazerswoude. Dan zien we aan de overkant van de weg, waar het kruispunt zonder knooppuntaanduiding was, nog een pad lopen, naast de weg. Zouden we die moeten hebben? Nog maar eens een keer naar beneden en weer omhoog. En ja, bij het kruispunt ga je niet alleen de weg over maar je kunt ook langs de weg fietsen.
Al dit gepuzzel leidt tot een fraai plaatje op de Strava van Martin.
Nu gaat het voorspoedig. We zitten op een gegeven moment op de LF4, die hebben we vorig jaar gefietst. Als we die volgen komen we snel op bekend terrein.
Thuis blijkt dat de geplande 60 km van Martin flink is overschreden. Ik heb 87 km op de teller staan. Strava is iets zuiniger (of maak ik meer meters dan Martin?) en komt op 85 km. Toch ook niet slecht. En de op twee na langste rit volgens Strava. Maar die andere twee zijn vermoedelijk ritten in de trein waar Martin was vergeten de app uit te zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten