Hollandse Duinen - wandelen bij Noordwijkerhout

Voor morgen werd code oranje afgegeven, vandaag was het nog rustig - de stilte voor de storm, meldden  alle weerberichten - dus daar maakten we nog even gebruik van. 

Op zoek naar een wandeling in de omgeving zaten we door ons ANWB-wandelrouteboek te bladeren. We vonden de Piet Floris en Kachelduinwandeling bij Noordwijkerhout. Blijkbaar hadden we die in 2013 al eens gelopen, er stonden wat aantekeningen bij. Lang geleden, dus prima om nog eens een keer te doen. 

Naast de beide routes uit het ANWB-boek bleek er nog een derde route te zijn, de Maloteroute. Deze bleek aan te sluiten op de Kachelduinwandeling. We besloten die twee te combineren en dan te kijken of we ook nog de Piet Florisroute er aan zouden vastknopen.

Bij de parkeerplaats stond een enigszins verweerd bord met de wandelroutes.

Het eerste deel liep door het bos. De bomen waren nog niet allemaal verkleurd. We zagen maar weinig paddenstoelen.

een dark honey fungus?

Daar waar de Maloteroute aansloot op de Kachelduinroute kwamen we in de duinen. Meteen een flinke klim met een geweldig uitzicht. Een prachtige plek om even koffie te drinken; we hadden onze thermoskan meegenomen. 

Halverwege de Maloteroute werd het wat drukker; hier zat ook nog een ingang. We keken uit op kale (bollen?)velden en een park met vakantiewoningen. Weer naar het noorden was er een best wel steile oprit naar het strand. Die namen we even mee, goed voor de kuiten. In de verte zagen we de hoogbouw van Noordwijk.

Om de Piet Florisroute te nemen moesten we eerst weer terug naar de parkeerplaats. Volgens de kaart zou een stukje afsnijden ook kunnen, maar we besloten ons aan de oranje paaltjesroute te houden. Dt bleek nog niet heel eenvoudig, kort na het begin zagen we zowel naar links als naar rechtdoor een oranje paaltje. We kozen voor het pad links; vooral omdat er op de kaart een kopje stond afgebeeld; een soepje zou er wel ingaan. Bij een kruising zagen we nóg een oranje paaltje, naar links. Dat leek niet te kloppen; later bedachten we dat dat waarschijnlijk voor fietsers bedoeld was. Naar het noorden zagen we een groot gebouw, dat hoorde waarschijnlijk bij de golfclub. Een koffietentje kwamen we niet tegen. Later zagen we dat er een strandtent was; waar wij voor de strandopgang naar rechts liepen hadden we nog even door moeten lopen. 

We bleken de oranje route niet helemaal goed gelopen te hebben zagen we later op strava;

 

Keukenhof

Keukenhof? Dat is toch iets voor het voorjaar? Ja, wij gingen dan ook niet naar het bollenspektakel maar naar het kasteel Keukenhof. Martin kwam het tegen, op zoek naar een wandeling en zag toen dat er op bepaalde dagen ook rondleidingen werden gegeven in het kasteel. Dat leek ons wel wat. We konden nog net twee plaatsen reserveren voor de rondleiding van half twaalf. 

Het kasteel is al honderden jaren oud maar er heeft in het begin van de 19e eeuw een ingrijpende verbouwing plaatsgevonden toen Cecile Marie de ingang verplaatste om een ruime hal te creëren en torens liet aanbouwen zodat het huis een echt kasteel werd.

De oorspronkelijke voorkant

De nieuwe entree

De kamers voor het personeel zijn wat eenvoudiger

De rondleiding liep wat uit, we waren ruim 1,5 uur bezig, maar het was leuk om te volgen. Na de tour  liepen we naar de boerderij waar we heerlijk lunchten. Toen de wandeling; eerst terug naar de auto om andere schoenen aan te doen want we wilden het laarzenpad lopen. Het lukte ons echter niet - ondanks het bord met de luchtfoto - om het pad te vinden.

Waar zijn wij en waar begint het pad?

Al zoekende kwamen we bij een ommuurde tuin met dahlia's. Ze waren iets over hun hoogtepunt heen, maar er zaten nog genoeg mooie bloemen tussen.

In plaats van het laarzenpad liepen we uiteindelijk een een mooi rondje door het bos net buiten het landgoed.

 

 

De uiteindelijke  route. Onderaan het bos; de rechte lijn was in werkelijkheid geen recht lijn maar een foutje van Strava (of zijn gebruiker).

Het wolvenspoor bij Schoonloo

Afgelopen zaterdag hadden we een feest in Schoonloo. Het was een lange rit dus we besloten er te overnachten. Dan konden we zondag ook nog iets doen in de omgeving. Het weer zat niet echt mee, er waren buien voorspeld en dat klopte; op de heenreis hadden we een bui die blijkbaar met ons meetrok, op weg naar het oosten. Ook voor zondag zag het er niet heel goed uit maar na het ontbijt besloten we het er toch op te wagen. Paraplu's mee in de rugzak, net als wat eten en een flesje water. We hadden op goed geluk een route uitgezocht, dichtbij de Loohoeve.

De route was 7,5 km, er stond 2 uur voor. Wij deden daar natuurlijk een stuk langer over. Niet alleen omdat ons tempo nu eenmaal niet zo hoog ligt, maar vooral omdat er erg veel paddenstoelen te fotograferen waren.

Het was een afwisselende wandeling; veel bos, maar ook open stukken, met een vennetje in de verte, en wat vlonderpaden waar het erg nat was. 

Kwamen we bij de Horsten vorige week maar weinig paddenstoelen tegen, hier wemelde het er van. 

Er lagen dekens van mos onder de bomen, helaas komt de groene kleur niet goed uit op de foto's. 

Het pad stond op veel plaatsen onder water maar er waren gelukkig de nodige zijpaadjes.

 

 

Ga jij maar voorop zegt Martin

 

Deze bank wordt niet veel gebruikt gezien de begroeiing.

Dichtbij het einde van de wandeling werd het landschap open en zagen we tot onze verbazing velden vol met bloemen. Dichterbij gekomen bleken het afrikaantjes te zijn. Blijkbaar worden die ingezet om de aaltjes waar lelies niet tegen kunnen, op te eten. 

Het laatste stuk ging weer door een bos. Het begon wat te miezeren, maar de paraplu's waren niet echt nodig.

De Horsten

 Martin stelde voor om donderdagmiddag bij de Horsten te gaan wandelen; eventueel konden we daar ook wel even thee gaan drinken. Ik vermoedde dat hij bedoelde: om daar een stuk taart te gaan eten - ze hebben bij het theehuis een geweldig assortiment gebak. 

We waren benieuwd of er al veel paddenstoelen waren. Dat bleek wat tegen te vallen hoewel we toch aardig wat verschillende paddenstoelen zagen - waarvan ik helaas geen enkele bij naam ken.. De vliegenzwam ontbrak helaas. De bomen waren ook nog grotendeels groen, dus we moeten over een tijdje nog maar eens gaan kijken. 

 

 

Wat zit hier voor vlieg?

 

Het was nog lekker weer, we konden bij het theepaviljoen buiten zitten. En natuurlijk genieten van een heerlijk stuk taart.

Op de terugweg begon de lucht al iets te verkleuren.