Wandelen bij Voorlinden

 Zondag fietsten we naar Voorlinden om in de duinen bij het landgoed te wandelen. We hebben goede herinneringen aan Voorlinden; hier werden nieuwe PTT-ers klaargestoomd voor het werken bij het - toen nog - staatsbedrijf. We volgenden er diverse introductiecursussen. Jaren daarvoor was het zelfs een echt opleidingscentrum waar mensen die van de middelbare school intern verbleven. De sportdagen van onze afdeling werden ook daar gehouden, zo ongeveer waar nu het museum staat. 

We gingen nu niet naar het museum maar namen een pad naast de fietsenstalling, langs de gracht en toen de duinen in. Het was alweer even geleden dat we hier gelopen hadden. Het gebied is niet heel groot. Er staat een hek omheen. Aan de andere kant ligt de Waalsdorpervlakte.

Na een paar honderd meter lopen zagen we opeens twee torens opdomen. Deze hadden we al eens eerder gezien vanuit Meijendel, maar we konden ze toen niet goed plaatsen. Het bleek dus dat ze bij Voorlinden hoorden. Het is een werk, genaamd Jericho, van de Duitse kunstenaar Anselm Kiefer.

 

Op de linker toren staat een schip. 

 

Na het stuk door de duinen kwamen we uit bij het museum en langs het voormalige terrein van onze afdelingssportdag liepen w terug naar de fietsenstalling.

Amsterdamse Waterleidingduinen

 Het was vrijdag schitterend weer; een kleine en kortstondige opleving tussen de koude en regenachtige dagen door. Ik had 's middags een afspraak, dus we hadden geen tijd voor uitgebreide tochten. We zochten iets wat redelijk dichtbij was en toch iets anders dan de al te bekende routes dichtbij huis. We kozen voor de Amsterdamse Waterleidingduinen. Hier waren we jaren geleden eens geweest en ons stond nog bij dat we daar enorme aantallen herten gezien hadden. We togen dus verwachtingsvol naar De Zilk, een van de drie ingangen. We hadden geluk, de slagbomen bij het parkeerterrein stonden open; het nieuwe systeem met kentekenherkenning werkte nog niet.

In verband met een falend inkoopbeleid zaten we thuis zonder koffie, dus geen thermoskan koffie deze keer. Helaas is er ook geen horeca in dit gebied, dus we moesten het doen met een flesje water.

We volgden grotendeels de zwarte route, maar bij een kruising namen we de kortste route terug naar het parkeerterrein. Er waren deze keer nergens herten te bespeuren. Wat we aan wild zagen was een roofvogel en 4 rupsen. Maar ook zonder groot wild was het een plezierige wandeling.