Heide in Den Haag - 2

 Op Radio West hoorden we dat de heide bij Solleveld weer in bloei stond. Vorig jaar ontdekten we dit stukje Den Haag voor het eerst (dat vergde wel wat zoekwerk, zie hier). Toen was een deel afgesloten; goed moment dus om nogmaals een bezoek te brengen aan dit bijzondere stukje duinen.

Het zou warm worden, zo'n 30 graden, dus we vertrokken vroeg. Dat is bij ons na de koffie, een uur of 10 was het. De bijna 15 km er naar toe fietsen was goed te doen. We vonden de ingang van het gebied nu in één keer. Kaarten hadden we al online gekocht. Er worden niet veel wandelaars toegelaten om de impact van de bezoekers niet te groot te maken. Of die tickets echt nodig zijn, is de vraag; we kwamen tijdens de 5 km lange wandeling niemand tegen.

De heide was al meteen bij de ingang volop aanwezig.

Daar waar we vorig jaar alleen maar naar links konden was nu ook het pad naar rechts weer open. Naar rechts dus. Hier geen heide meer, maar een duingebied, met veel waterputten (het gebied is van Dunea, er wordt hier water gewonnen).

Een paadje naar links bleek naar een meertje te lopen, met een kijkhut ervoor. We zagen vooral veel aalscholvers; in hun nesten en zich uitspetterend op het water.

We liepen afwisselend door een open stuk duin en tussen de bomen door. En soms een stuk duin met een boom.

In het bosgedeelte zagen we opeens een stel geiten dat de schaduw opgezocht had.

Na een kleine 5 km kwamen we weer bij de splitsing aan en liepen we weer tussen de heide door.

Hortus Leiden

 Vorige week bezocht ik de hortus in Leiden, samen met een oud-collega. We waren net een paar dagen te laat om de Sumatraanse reuzenaronskelk in bloei te zien; wat er over was was troosteloze bloem.

Maar gelukkig was het voor heel veel andere planten een goede tijd om in de kassen en buiten rond te lopen.

 

Strandbeesten

 Ik ben al een hele tijd fan van de strandbeesten van Theo Jansen (en van Theo Jansen zelf). De afgelopen jaren heb ik de nodige beesten op foto's en video gezien, en drie jaar geleden stond er een aantal tentoongesteld in het Kunstmuseum in Den Haag.

Gisteren vertelde ik de jongste dochter erover, en ik googelde op wat foto's om haar de kusntwerken te laten zien. Toen zag ik heel toevallig op Home - Strandbeest dat er vandaag een "Beach Session" zou zijn:

Wij trotseerden dus de harde wind en fietsten naar het naaktstrand (Martin hoefde helemaal niet overgehaald te worden om mee te gaan). Er waren de nodige toeschouwers, maar er was nog genoeg ruimte voor de beesten. Er stonden er drie, grote beesten van pvc-buizen en zeildoek. De grootste werd een stuk tegen de wind in getrokken, en daar werden de zeilen gehesen. Er moest nog iets bijgesteld worden maar toen kwam het beest langzaam in beweging. Geweldig om te zien!

Eerst een stuk tegen de wind in lopen

De zeilen kunnen gehesen worden

En lopen maar

Voor een filmpje van het wandelende beest zie hier. (Er moeten duizenden foto's en filmpjes gemaakt zijn!)

Als het beest terug is bij het startpunt lopen we naar een andere constructie. Theo Jansen vertelt dat deze constructie boven op een ander beest moet komen; als er geen wind is, gaat dit deel de wind leveren (hoewel Theo Jansen natuurkunde heeft gestudeerd heb ik toch wat moeite met zijn theorie over de opgeslagen wind).

Uitleg over de wind in de buizen

Bij het volgende beest vertelt de kunstenaar dat deze zich - net als een zeilboot - ook tegen de wind in kan voortbewegen; dat is wel handig, want anders moet je altijd het beest weer op sleeptouw nemen.

Deze kan laveren

Het derde beest mag ook een stukje lopen; met een stoel er achteraan.