Utrechtse Heuvelrug

 Vandaag zijn we klaar voor het grotere werk en wel de NS-wandeling Utrechtse Heuvelrug (zie hier) Die is zo'n 15 km. Ervaring leert dat het bij ons wel wat langer zal worden; we willen nog wel eens bedoeld of onbedoeld wat alternatieve routes meepakken.

We zijn om half 11 in Driebergen-Zeist waar we nog even snel een koffie drinken. De mist is al opgetrokken maar de zon staat laag en dat levert mooie plaatjes op in de bossen.

Op een gegeven moment wijzen de NS-bordjes zowel naar links als naar rechts; linksaf doe je een extra rondje langs een oud theehuis. Vooruit, die nemen we ook even mee.

Het is een prachtige wandeling, met niet alleen bossen maar ook wat heidevelden en vennetjes. We zien ook een schaapskudde. Op de hei staat een groepje mensen met kijkers of telelenzen bovenop een duin; wolvenspotters? Wij zien er geen.

Het is erg nat overal, in het bos staan de paden soms over de hele breedte onder water. Goed weer voor de paddenstoelen.

 

De spinnenwebben lijken wel Halloweenversieringen.

Vlak voor Austerlitz eten we een boterham; de geplande horecagelegenheid is net iets te ver weg. Maar eenmaal in Austerlitz gaan er op een terras nog wel een soepje en een flammkuchen in.

Dan weer verder richting Maarn. Ook hier zijn de paddenstoelen de grond uitgeschoten, zelfs midden op de heide.

Om half 4 zijn we bij het station in Maarn, met ruim 16 km op de teller. Slechts iets meer dan de officiële afstand.

Herfst in de Horsten

 Mooi weer en herfstkleuren deze week, dat vraagt om een herfstwandeling. We willen een dezer dagen een NS-wandeling maken maar dinsdag blijven we nog even dicht bij huis want de NS-wandeling vraagt wat meer voorbereiding. Op naar de Horsten dus. 

De bomen verkleuren iets maar het kan nog wat kleurrijker. Wel zijn de paddenstoelen overal enthousiast omhoog geschoten. We zien ze in allerlei soorten en maten. Ook een fraaie heksenkring ontbreekt niet.

 

Halverwege bezoeken we het Theepaviljoen. We lusten er wel iets bij en dat kan; we kunnen kiezen uit 13 soorten taart. Dat wordt moeilijk maar de citroen meringue en de koffie-cheesecake blijken goede keuzes. Martin stelt dan ook voor om morgen weer naar de Horsten te gaan.

Dagje Hoorn

 Martin verzamelt huizen met jaartallen. Dat is een hobby die ons op allerlei plaatsen brengt en die ons op een andere manier naar huizen laat kijken - met het hoofd in de nek.

Hij wil graag van elk jaar een huis vinden. Zo langzamerhand wordt de spoeling dunner maar hij vindt toch nog steeds nieuwe jaren. Gisteren gingen we in Hoorn op zoek naar het jaar 1578. Die moest er zijn volgens het verkennend speurwerk van Martin.

Behalve Hoorn stond ook Medemblik (met één huis) op de planning. We vertrokken vrij laat want het was druk op de weg. Het was ook bewolkt en nogal miezering. Maar eenmaal bij de haven brok de zon even door de wolken wat schitterend plaatjes opleverde.

Onderweg, richting de haven, zagen we een mooie poort, mét jaartal. Het was uit 1578. Een ongepland extraatje dacht Martin. Maar het bleek een gebouw te zijn wat op zijn lijstje stond.

Hoorn is een leuke plaats, we wandelen er geruime tijd rond en brengen een bezoek aan het Museum van de 20e eeuw. Een feest van herkenning dat museum! 

Vanuit de waar we geluncht hebben

Zo'n tupperware beker gebruiken wij nog steeds

Zo'n dekentje van AaBe hadden wij ook

net als zo'n warmhoudbordje

Zuid-Kennemerland

 Jaren geleden hebben we eens een fietstocht gemaakt vanuit Haarlem, via de Kennemerduinen en langs de kust terug naar huis. Veel hebben we toen niet gezien van het Nationale Park, daarom besloten we afgelopen donderdag om er een wandeling te maken.

Het bleek dat door de hoge grondwaterstand een aantal wandel- en fietspaden afgesloten was maar er bleef genoeg over. Het was prachtig weer. Niet te warm dus we konden goed doorlopen. 

We kozen voor de blauwe route vanaf het bezoekerscentrum. De route voerde door duinen en bos naar het strand. Onderweg zagen we veel ondergelopen stukken grond. Bij het bezoekerscentrum begrepen we dat we op het pad moesten blijven en geen nieuwe paden mochten maken, ook al stond er water op het pad.

In het begin was dat erg lastig; het pad voerde langs 't Wed, en van een pad was daar niets meer te zien. Maar omdat dit ook een speelterrein was mocht je hier gelukkig wel van het pad afwijken.

Er was een wat oude maar mooi gelegen picknicktafel voor onze koffie en lunch.

Hier was gelukkig een omleidingsroute

Dit fietspad was afgesloten

Aalscholvers

In totaal hebben we bijna 12 km gelopen.