Op 2 mei hadden we een feest in de Achterhoek. We besloten een dag eerder die kant op te gaan en er een bezoek aan Museum More in Kasteel Ruurlo en een wandeling aan vast te knopen.
Het museum heeft een mooie collectie schilderijen van Willink. De tentoonstelling Kattig & Schattig sprak ons wat minder aan.
Na het bezoek aan het museum vonden we een mooi plekje in de schaduw - het was warm - op het terras bij de Orangerie naast het kasteel.
Martin had een wandeling uitgezocht die langs het kasteel liep; de Trage tocht Ruurlo. Die zou ruim 13 km zijn. We namen dan ook voldoende water mee. Het pad liep volgens het kaartje dat Martin op Alltrails had gevonden langs de Orangerie. Eerst even mijn rugzak uit de auto halen en onze wandelschoenen aandoen. We bekijken het kasteel nog even van de andere kant en Martin bedenkt om langs het water te lopen (de gele route).
Daar waar onze gele route bij de groene route komt staat een hek. Dat is meestal niet zo erg, maar dit hek zit op slot. Dat is wat minder. Dat betekent via de groene route terug tot we weer bijna bij de parkeerplaats zijn en dan via de weg en dan parallel aan de groene route lopen tot we bij de andere kant van het hek komen; de gele route hieronder. Pff.
 |
| Ai, een hek. Aan de andere kant loopt onze route verder. |
 |
Nu zijn we aan de andere kant van het - zinloze - hek.
|
Gelukkig loopt het daarna vlot door. Het is een mooie route. Met veel schaduw, en dat is fijn want het is een warme dag. Er staan veel mooie boerderijtjes en we lopen regelmatig langs de Baakse Beek.
Het pad is grotendeels onverhard. Gelukkig is de grond droog en hard; ik kan me voorstellen dat het minder fijn is als het net heeft geregend. We komen ook voldoende bankjes en picknicktafels tegen waar we zo nu en dan dankbaar gebruik van maken. Horeca is er niet op de route volgens het kaartje.
We zijn net voorbij de picknicktafel op de heuvel als we een bordje zien met een mes en vork erop. Toch een restaurant. Maar we hebben net gepauzeerd dus we gaan nu geen omweg maken. Even later zien we ook een enorm parkeerterrein rechts van ons in het bos; het is blijkbaar een grote uitspanning. We steken hier een weg over en komen dan verderop in het bos een versperring tegen. Gelukkig kunnen we er om heen. Wel bijzonder, zo'n berg zand, het ligt er al een tijdje zo te zien aan de omleidingsroute.
 |
| Links de omleidingsroute |
We lopen verder door het bos. Het is lastig om de weg te vinden omdat er veel paden zijn; soms heb je bij een kruising wel de keuze uit 5 richtingen. Martin ontdekt op een gegeven moment een blauw stipje op zijn kaart; zijn wij dat? Het stipje beweegt wel maar niet enthousiast. De GPS-ontvangst is misschien ook niet heel nauwkeurig hier. We zitten nu in de lus linksboven.
 |
| Hier geen blauw stipje |
We lopen een tijdje langs een water; meer water dan je op grond van het kaartje zou verwachten. Het ziet er wel prachtig uit.
Bij een 5-sprong is de route wat onduidelijk. Rechtdoor is een mountainbike pad, links klopt niet met het kaartje, we gaan naar rechts. Na een tijdje zien we opeens iets bekends.
Ja, het is onze zandversperring van zonet. Dat was niet de bedoeling. Blijkbaar zijn we te ver naar rechts (het zuiden) gegaan. Een voordeel van deze fout is echter dat we nu weer in de buurt van de uitspanning komen; tijd voor een terrasje dan maar. Na een welverdiend glaasje fris pakken we de route weer op en al snel zien we in de verte het kasteel liggen. We hebben 15 km gelopen; slechts iets meer dan volgens de officiële route.
En zo zag onze route er uit. Zoek de 7 verschillen!
